In his foreword to World Report on Violence and Health, published by the World Health Organization (WHO) in 2002, Nelson Mandela states that “the twentieth century will be remembered as a century marked by violence”. Now we are nearly at the end of the first quarter of the twenty-first century, but violence still permeates in our lives at various levels. Various forms of violence occurring at levels of interpersonal, self-directed, collective, state, warfare, child and youth violence, intimate partner violence, environmental violence, and animal violence lay bare the complexity and pervasiveness of the phenomenon, yet it also brings along the necessity to discuss violence from multiple perspectives. Nelson Mandela Dünya Sağlık Örgütü’nün 2002 yılında yayınladığı Şiddet ve Sağlık Hakkında Dünya Raporu’nun önsözünde “yirminci yüzyılın şiddetle mimlenen bir yüzyıl olarak hatırlanacağını” söyler. Bizler, neredeyse yirmi birinci yüzyılın ilk çeyreğinin sonlarını yaşamaktayız, ancak şiddet hayatımıza hala çeşitli düzeylerde nüfuz ediyor. Kişilerarası, öze yöneltilen, kolektif, devlet, savaş, çocuk ve genç şiddeti, yakın eş şiddeti, çevresel şiddet ve hayvan şiddeti gibi çeşitli düzlemlerde vuku bulan şiddet biçimleri olgunun karmaşıklığını ve yaygınlığını açıkça ortaya koymakla beraber şiddet kavramının farklı açılardan tartışılması gerekliliğini de ortaya koymaktadır.