Nur her gece kız kardeşim Rhet Shel’i yatağa yatırdığında, anneannem Nazmiye gökyüzünü yerine yerleştirir, annem de oraya yıldızları ve ayı nakşederdi. Ve sabahları Rhet Shel uyandığında, güneşi sererdi oraya. Nur geri geldiğinde işte her şey böyleydi. Bunlar benim hayatımdaki kadınlar, ruhumun içindeki şarkılardı. Benim dışımdaki tüm sevdikleri erkekler bir şekilde kaybolup gitmişlerdi. Ben, o yüzden mümkün olduğu kadar onların yanında kaldım.