Bu kitap, edebiyat tarihçiliğimizin tarihi anlamına gelen bir projenin ilk ürünüdür. Editörün genel bir değerlendirmesinden sonra; Abdülhalim Memduh’un Tarih-i Edebiyat-ı Osmaniye (1888), Sahabettin Süleyman’ın Tarih-i Edebiyat-ı Osmaniye (1910), Faik Reşat’ınTarih-i Edebiyat-ı Osmaniye (1911), Mehmet Hayrettin’in Tarih-i Edebiyat Dersleri (1912), Köprülüzade Mehmet Fuat ve Sahabettin Süleyman’ınYeni Osmanlı Tarih-i Edebiyatı (1914), Köprülüzade Mehmet Fuat’ın Türle Tarih-i Edebiyatı Derslerinden: Garp Türklerinde Edebiyat ve Şekl-i Tekâmülü (1914) ile Türk Edebiyat-ı Tarihi (1920) ve İbrahim Necmi’nin Tarih-i Edebiyat Dersleri (1922) adlı eserleri yöntem bilgisi açısından değerlendirilirken, Osmanlı Dönemi Türk Edebiyatı Tarihçiliği nin gelişim çizgileri de kronolojik olarak dikkatlere sunuluyor.