Yeni uluslararası göçlerden, yaşlı/emekli göçü, iklime bağlı göç ve yaşam biçimi göçü olarak adlandırılan göç biçimi bu çalışmanın temel konusunu oluşturmaktadır. Yeni uluslararası göçler 20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren ortaya çıkmış ve 1980’ler ve 1990’larda yaygınlaşarak ivme kazanmıştır. Bu anlamda, Türkiye, özellikle Güney Ege ve Batı Akdeniz yöreleri çekim merkezi haline gelmiştir. Bu çalışmada, Muğla iline yerleşen ve yerlileşen yabancılar olarak adlandırılan yabancı uyrukluluların, yaşam deneyimleri üzerinden, onların toplumsal uyum ve entegrasyon sorunları ile, göç süreciyle bağlantılı olarak, vatandaşlık, kimlik ve aidiyete ilişkin algılarındaki değişimler tartışılmıştır.