İngilizce, MS 1000 yıllarına kadar Alman dilinin diyalekti şeklinde gelişen bir dil olmuştur ki bu döneme Eski İngilizce dönemi demekteyiz. 10. ve 11. yüzyıllarda Britanya'yı işgal eden Norveçli kavimlerin dili Eski Norveççenin ve 1066 yılında adayı işgal eden Fransızca konuşan Normanların dili, İngiliz dili etkilemiş; 1400'lü yıllara kadar süren, Orta İngilizce dönemi denilen dönemde İngilizceye yoğun bir şekilde Fransızca sözcük girişi olmuştur. Bu dönemden sonra 1700'lü yallara kadar süren Erken Modern İngilizce döneminde, özellikle Latince ve Yunancadan İngilizceye yoğun sözcük göçü olmuştur. Böylece günümüz İngilizcesi; Almanca, İskandinav dilleri, Latince ve Yunancanın birbiri içine geçtiği; bu dillerde aynı anlamlara gelen sözçüklerin değişik anlam renkleri altında kullanıldığı bir dil haline gelmiştir. Bu özellik, bir anlamda Arapça, Farsça ve Türkçe aynı anlama gelen sözcüklerin, değişik anlam renkleri altında kullanıldığı Türkçeye benzetilebilir.