Yaşam, sonu olan ya da olmayan bir okyanussa eğer, bütün limanlardan bütün bağlarını koparmış, palamarı kendi direğine dolamış bir küçük teknenin adıdır “Yalnız Kalem”. Bir kalemin yalnızlığında ve yalnız onunla, kuşkusuz hiç aşamayacağı, sonunu görmek istemediği denizlerdeki yolculuğunda tuttuğu bir günlüktür yazarın. Karşılaştığı küçük ya da büyük tekneler, ama hep bir yerlere demir atacak, palamarı bağlayacak tekneler hakkında düşündüklerini yazmıştır bu kitapta. Kimine eğlenerek, kimine öfkelenerek, her birinin serüvenlerini anlatmıştır kendince. Bir kalem bir el, bir insandır. Kalemi kendisinden başkasına tutturmayan yazarlara, Yalnız Kalem denebilir. Mine G. Kırıkkanat’ın bu kitapta topladığı yazılar, okyanus okurları için küçücük şişelere konulup zaman denizine atılan su mektuplarıdır.