Irene 37 yaşındadır ve dört yıl sonra hapisten yeni çıkmıştır. Toplum düzenine ayak uydurabilmek için örgüt militanlığını terk eden Irene, Barcelona'dan doğum yeri olan Bilbao'ya otobüsle yaptığı yolculuk boyunca bir içsel yolculuğa çıkar. Rüyaları ve yanında taşıdığı mektuplar aracılığıyla huzuru bulmaya ve onu evde bekleyen belirsiz gelecekle yüzleşmeye çalışır. Bask dilinin usta yazarı Bernardo Atxaga, tekrar eden hapishane, otel, otobüs ya da rahibeler manastırı gibi heterotopyalar ve gökyüzü gibi motifler aracılığıyla başkahramanın işkence görmüş içsel benliğini açığa vurur. Hikâye, tehditkâr erkek ve onları destekleyen kadın karakterlerin yan yana getirilmesiyle siyasal olanın son derece kişisel hale geldiği feminist bir alegoriye dönüşür.