Hep başlarken sevdalara, Kaybettik aşkları. Yitik bir sevdanın gölgesinde, Büyüdü masumiyet. … Biz yok ettik sevdayı, Biz yok ettik aşkı. Gönlü mahzen diyarı yaptık, Umutsuz kelebekler şehrinde. Oysa tek olan her şey değerliydi, Yüreğin kirlenmeyen yerinde; Allah, Anne, Baba, Aşk. … Şimdi bitmeyen korkuların, Kabusların gölgesine uzanırken, Çocukken yazdığım bir şiirin, Son mısrasıyla ferahlıyorum; İnsan sevildiğine aittir.