Asya’nın farkı, yalnızca, kundağında ‘İsmi Asya’dır’ yazan bir notla, gece vakti, bekçinin uykuya daldığı bir anda kapıya bırakılmasıydı. Canan uzun bir süre araştırma yaptırdığı halde, Asya’nın herhangi bir yakını olup olmadığına dair en ufak bir ipucu bulamamıştı. Ona olan düşkünlüğü biraz da bundan kaynaklanıyordu. Asya; büyüdükçe sağlamlaşan karakteri, diğerleriyle aynı yaşlarda olmasına karşın onlara kol kanat gerişi, ablalık yapması, yardımseverliği, hoşgörüsü ve güler yüzüyle her geçen gün Canan için daha da özel hale gelmişti.