Yine yumuşacık, su gibi akan bir aşk hikâyesi! Ve ruh halimizde yine bir Cartland nostaljisi. Tam da ihtiyacımız olduğu gibi. Hiç olmazsa birkaç saatliğine, şerefinize! Lavina, elini onun elinden çekti. Ama içinde, karşı tarafın elini istemeyerek bıraktığına dair garip bir his vardı. Koridora çıkıp çok sevdiği parçaları ve ata binerken, dans ederken ya da sadece güneşe bakarken içinden geçenleri ifade ettiğini düşündüğü melodileri çaldı. Şimdi Lavina müziğinin sevdiği adama hitap ettiğini ve ona anlattığı şeylerin hem her ikisi için, hem de gelecekleri için önemli olduğunu biliyordu. İyileşmelisin, çok iyi olmalısın, dedi ona müziğin diliyle. Seni cennetten çıkmış gibi görünen ve bu dünyaya ait olmayan bu melodilerden başka kelimelerle ifade edemeyeceğim kadar çok seviyorum. Bir süre çalmaya devam ettikten sonra gidip adamın uyuyup uyumadığına bakmayı düşündü. Sessizce odaya girdiğinde onu gözleri kapalı buldu. Yanına diz çöküp tıpkı onun gibi gözlerini kapatarak çok yakında iyileşmesi için dua etti. Gözlerini tekrar açtığındaysa adamın kendisine baktığını görecekti...