“Geldiğimiz yerde her şey bizim için çok kötüydü,” dedi Kurdato. “İnsanların bizi neden kendi istedikleri gibi davranmamız ya da kendilerine benzememiz için zorladıklarını ve farklılıklarımızı neden kabul etmediklerini, aykırı görünenlere neden bu kadar hoşgörüsüz olduklarını anlamıyorduk.” Bir eve toplanmış tuhaf, ucube, canavarımsı, kepçe kulaklı, yani “farklı” çocuklar… Hepsinin de ayrı bir hikâyesi var. Ama en sonunda ne diyorlar biliyor musunuz? “Kim ne derse desin biz biziz!”