1990’lı yıllarda Türkiye’de endüstri ilişkilerinin temel özelliklerini ve sorunlarını inceleyen bu çalışma, söz konusu ilişkilerde dönemler boyunca nasıl bir gelişim yaşandığını ve ilişkilerin başlıca aktörlerinin konumlarında hangi değişimlerin yaşandığını ortaya koymayı amaçlıyor. Bu tabloyu netleştirebilmek için öncelikle endüstri ilişkileri kapsamında geliştirilen kuramları sorgulayan Mete Çetik ile Yüksel Akkaya, böylece, çalışmalarını edilgen veriler sunumu olmaktan çıkarıyor, sacayakları güçlü analizler ve iddialar geliştiren bir yapıt oluşturuyorlar. Yazarlar, dört ana bölümden oluşan kitabın birinci bölümünde endüstri ilişkilerinin esaslarını ve temel yaklaşımları ele alıp sorguladıktan sonra, ikinci bölümde Türkiye’de endüstri ilişkilerinin yapısal özelliklerini, üçüncü bölümde sendikal örgütlenme ve toplu pazarlığın durumunu, son bölümde ise çalışma koşulları ile sosyal diyalog sorununu inceliyorlar. Bu kapsamıyla kitap, konuyla ilgili her araştırmacının ve okurun yararlanabileceği bir kaynak özelliği taşıyor.