Türkiye’nin AB’ye tam üyeliği, 31 Temmuz 1959’dan günümüze kadar geçen sürede en önemli dış politika amacı olmuş ve olmaya da devam etmiştir. Ancak son dönemlerde hem AB’de hem Türkiye’de hem de uluslararası konjonktürde yaşanan gelişmelere bağlı olarak Türkiye-AB ilişkilerinin tam üyelikten ziyade tam üyelik dışı bir modele doğru evirildiği görülmektedir. Genel olarak “İmtiyazlı Ortaklık” olarak adlandırılan bu seçenek hakkında ise ne AB tarafı ne de Türkiye tarafı net bir tanım ve içerik oluşturamamakta ve seçeneği muğlakta bırakmaktadırlar. Elinizdeki bu kitap, Türkiye-AB İlişkilerinde “İmtiyazlı Ortaklık” Meselesi başlıklı doktora tezinin gözden geçirilmiş hali olup seçeneğin tanımına içeriğine, hukuki alt yapısına, Türkiye ve AB iç siyasetinde kavramın nasıl algılandığına, Türkiye-AB ilişkilerinin tarihsel gelişiminde seçeneğin kökenlerinin nerede başladığına ve seçeneğin hangi şartlarda ve nasıl gündeme geleceğine dair açıklamalar yapmaya çalışmaktadır.