Bazen bir an gelir, Doğu Batı’nın üstünü örter, efendiler yalnızlarından şeker kavanozları yaparken hizmetçiler sessizliğin diliyle başka tufanlara başka gemiler inşa eder. İsimler bir-birine karışır, zaman küçük yuvarlaklar çizer, oyunların rengi değişir. Evrenin ikili sistemi çöker, ahlak bir daha tanımlanır, öykü tersten okunur: