Tavus Kuşu, kendini çok ama çok beğeniyordu. Çünkü başka hiçbir hayvanda olmayan, upuzun, rengârenk bir kuyruğu vardı. Kuyruğuna zarar gelmesin diye işlere elini sürmeye yanaşmıyor, kendini herkesten üstün görüyordu. Dahası, tüylerini ve kuyruğunu hiç beğenmediği Fare’yi devamlı incitiyordu. Günlerden bir gün, hiç umulmadık bir şey oldu... Tavus Kuşu’nun o güzel tüyleri, teker teker dökülmeye başladı! Tavus Kuşu, bir anda tek başına kalmıştı. Ama bu şanssızlık, ona arkadaşlığın ne olduğunu gösteren muhteşem bir maceraya dönüşecekti!