“… gece odasında tek başına uyuyamayan, ayakkabılarını bağlayamayan, ağaca bile tırmanamayan, markete ekmek almaya gidemeyen, eve gelen misafire iki kelime ile hal hatır soramayan, anneye babaya her türlü eziyeti eden ama tavuktan korkan, ota çöpe ağlayan, hiçbir şeyden tatmin olmayan, bir dediği iki edilmeyen, paylaşmayı bilmeyen, dikkati dağınık, anneanneler, babaanneler, dedeler tarafından kuşatılmış ve Yalnız çocuklar...” İşte karşınızda Tablet Çocukları…