Nuri Pakdil’de sükut anlamlı bir eylemin, anlamlı bir konuşmanın, damıtılmış, çoğaltılmış bir sesin ifadesidir. Sükut, bazen rettir, bazen başkaldırıdır, karşı koymadır, protestodur, imadır, ironidir. Ve sükut sesin koyulaşması, yoğunlaşmasıdır. Yani Nuri Pakdil’de sükut konuşmanın en yoğunlaştığı andır.