Bir haydut çetesi duyulmamışbir cesaret ve benzerine rastlanmamış bir küstahlıkla meyhane ve hanlara saldırmış, asillerin görkemli evlerini ateşe vermiş, yemliğinden öküz, harasından aygır kaçırmıştı. Eşkıyalar her yerdeydiler ve hiçbir eyrde yoktular. Bir gece Clanius nehrinin yanındaki bataklıkta gizlendiklerinden şüpheleniliyordu, şu Verginia tepelerindeki ormanların arasından akan Clanius nehrinin. Askerler, daha küçük kasabalardan toplanan adamlarla oluşturulan bölükler üzerlerine yollandı; fakat ya askerler firar etti ya da onlar da haydut çetesine katıldılar; çünkü geriye dönen olmadı. Sayıları günden güne arttı, korku ve hayranlık uyandırdılar; hayata saygı duymadıkları ve ölümle eğlendikleri için halk seviyordu onları.