Düşün, kırılan parmağını nasıl doğrultur insan İşte öyle doğrultuyorum şimdi bu şiiri Şairler kendinden bahsedecek kadar yalnızlar Ölmek de bir dil alışkanlığı artık sevmek gibi Kahvelerin hatırı kalmadı bunu cezveler iyi bilir Kırık parmağa sorarsan yamandır dünyanın hâli Sessiz harflerden sakınmalı, susmak tehlikelidir