İpi kopmuş, yırtık bir uçurtma Gibi geçti ömrün Savruldun ordan oraya Sonunda takılıp dalına acının paramparça Ona tutundun, yaprağı oldun kaynayıp Bu yüzden işte, kendini yakan yalnız Tuhaf bir alevdin Hayatta sen en çok yanmayı sevdin