MÖ 399’un ilkbaharında, yetmiş yaşındayken dinsizlik ve gençlerin ahlakını bozma suçlamalarıyla Atina’da mahkeme önüne çıkarılan Sokrates “sözleriyle değil işleriyle” kendini savunur. Kendisini “ustalıkla” savunacak bir konuşmayı okumayı, öğrencilerinin ödeyeceği yüklü bir kefaleti ya da hayatının son günlerini sürgünde geçirmeyi reddederek bile isteye ölümüne yürür.