Siyah İnci, annesi ve arkadaşlarıyla birlikte, yemyeşil kırlarda oynayarak büyümüş güzel bir attı. Simsiyah tüyleri vardı ve alnındaki beyaz leke de bir yıldıza benziyordu. Bu güzel atın, hayvanlara değer veren ve onları incitmeden, sevgiyle büyüten sahipleri olmuştu. Bu sayede iyi huylu ve güçlü bir at olarak yetişmişti. Bir gün yeni evine taşındığında, orada tanıdığı arkadaşlarının tecrübelerinden öğrenmişti ki, her at onun kadar şanslı değildi. Hayvanlara kötü davranan ve onları sanki bir eşyaymış gibi gören insanlar da vardı. Siyah İnci, böyle bir kötülüğü hayal bile edemiyordu. Ancak her yeni sahibiyle birlikte yeni deneyimler edinecek, iyilik kadar kötülüğe de şahit olacaktı. Sonra bir gün kendi hikâyesini anlatırken, çok sevdiği arkadaşlarının da acılarını ve mutluluklarını onu dinleyenlerle paylaşacaktı.