Bilinen adıyla Şeyh Sadî-i Şirazî, 1193 yılında İran’ın Şiraz kentinde doğmuştur. Asıl adı Muslihittin Sadî’dir. Diğer bir kaynağa göre asıl adı Ebu Abdullah Müşerrifiddin bin Muslih el-Şirazî’dir. Ebu Bekir bin Zengi’ye olan sevgisinden dolayı Sadî mahlasını kullandığı da çeşitli kaynaklarda yer almaktadır. Gençliğini okumak ve Doğu ülkelerini gezmekle geçiren Sadî-i Şirazî, olgunluk döneminde, koşuk biçiminde yazdığı küçük hikayelerini Bostan adıyla 1257 yılında; düzyazı olarak kaleme aldığı küçük hikayelerden oluşan kitabı Gülistan ! da 1258 yılında yayımladı. En ünlü eserleri bunlardır. Diğer eserleri ise Pendname , Risalet , Kasaid Marasi , Tayyibat , Badaye , Gazaliyat-ı Kadim ve Kavatim dir. 1292 yılında yitirdiğimiz Sadî’nin Bütün eserleri Külliyat-ı Sadî adı altında toplanmıştır. Kaside, gazel, özdeyiş, ağıt, öğüt, mizahi şiir, nükteli söz türlerinde yazan Sadî-i Şirazî, dünyaya hümanist bir açıdan bakan, tasavvufi idealizme ve ılımlı kaderciliğe bağlı ahlakçı bir düşünür olarak görünür yapıtlarında.