Son dönemde okuduğum ilginç kalemlerden biri, genç yazar Cem Kertiş. Öykü ve şiirleri katmanlı, oldukça da derin. Çocuk duyarlılığını, rüyaları, kayıp nesneleri, umarsız dünyaları, varoluşu, intiharı, ilksel nefreti ve sevgiyi, anıları, hayalleri, hüznü, aşkı farklı bir dil ve kurguyla anlatabilen bir yazar Cem Kertiş. Bu durumu, felsefe ve psikoloji disiplinlerini iyi özümsemesine, edebiyata ustaca yedirebilmesine bağlıyorum. Özellikle, çocuk duyarlılığını anlattığı öykülerini oldukça çarpıcı buldum. Betimlemeleri, ayrıntıları öylesine yaratıcı ki okuyucuyu da ister istemez bu yaratımın içine çekiyor. Popülist kaygılardan uzakta kendi izini ararken benzersiz bir dünya kuruyor.