Serseri ve Kopukların Göğe Yükselişi, Merkez İstasyonu’nda Oturup Ağladım’dan otuz yılı aşkın süre sonra yazılan bir devam romanı; yazarın kendi başına çektiği çilenin, aşkın sonrasının anlatımı. Şiirsel düzyazı türünün benzersiz bir örneği...