Sembolik etkileşimcilik Amerikan pragmatizmi düşüncelerinden filizlenmiş, Sosyal Psikoloji ve Sosyoloji bilimleri başta olmak üzere birçok bilim dalını etkilemiştir. Sembolik etkileşim bireylerin hem toplumla hem de kendi aralarında gündelik yaşamlarından doğan ilişkilerindeki sembolik etkileşimlerini kendi araştırmalarına başlangıç noktası olarak alan bir yaklaşımdır. Sembolik etkileşimciliğin sosyoloji bilimindeki gelişimi Cooley’in ve Thomas’ın düşüncelerinin kökenlerinde ve onların katkıları ile birlikte gelişme göstermiş, Mead bu felsefi kökenlerden etkilenen bir sosyal davranışçı olarak yaklaşımın kurucusu sayılmaktadır. Ancak, bir yaklaşımın kurucusu olarak bir bireyi ön saflara koymak bilimsel açıdan çok da mantıklı bir yol olmamaktadır. Mead’in elbette ki görüşlerinin oluşumunda ona fikren ve düşüncede yakın filozofların etkisi büyüktür. Hatta Mead’in düşüncelerine de birtakım eklemeler yapan ve ilk defa sembolik etkileşim terimini kullan, öğrencisi Blumer’i bile bir ekolün kurucusu olarak almak dolaylı olarak doğru olsa da doğrudan bir doğruluk payı bulunmamaktadır. Sembolik etkileşimcilik ilk başlarda felsefi bir bakış olarak, giriş bölümünde de bahsedildiği gibi, doğa bilimlerine eleştiri olarak doğmuştur. Bu felsefi baş kaldırış kendini çok sayıda bilim dalı içinde yine çok sayıda teoriler ve yaklaşımlar olarak ortaya çıkmıştır. Burada sosyoloji’de başkaldırış sembolik etkileşimcilik vasıtası ile olmuştur.