Yolcu, biten gün ışığında, bahçelerin birinde bir kulübe olduğunu fark etti. Kararlı bir şekilde tahta perdeden atladı ve kendini bahçede buldu. Kulübeye yaklaştı. Yol bekçisinin barınağı olsa gerek. diye düşündü. Soğuk ve açlık canına tak etmişti. Açlığa katlanıyordu katlanmasına ya, şu kulübe hiç olmazsa soğuğa karşı bir barınak olsaydı. Kapısı çok alçak olduğundan yüzükoyun yere yattı ve sününerek kulübeye girdi. İçerisi sıcaktı. Samanların üzerine attı kendini. O kadar yoğundu ki kıpırdayamıyordu. Sonra, sırtındaki çantayı hatırladı ve onu indirmek için doğruldu. O anda korkunç bir hırlama duyuldu. Gözlerini kaldırdı. Kocaman bir köpek duruyordu başucunda.