(1802-1885), Fransız yazarı. Liseyi bitirdikten sonra kendini tümüyle edebiyata adadı ve 1824 yılında La Muse Française dergisini kurdu. 1830-1843 arasında en verimli dönemlerinden birini yaşadı. Romanları, tiyatro yapıtları ve şiirleriyle başarıdan başarıya koştu. Paris'in Notre- Dame Kilisesi adlı ilk büyük romanını yayınladı. Fransız akademisi'ne üye seçildi, bu arada kızı Lopoldine2in boğularak ölmesi üzerine, 1852'ye dek yeni yapıt vermedi.1848 Devrimi'nden sonra Parlamento üyeliğine seçildi. Napolon'un hükümet darbesini engellemeye çalıştı, başaramayınca Belçika'ya kaçtı. Demokrasi ve cumhuriyet yanlısı olarak imparatorluk rejimini eleştiren yapıtlar yazdı. 1855-1870 arasını küçük bir İngiliz adası olan Guernsey'de geçirdi. O dönem, başyapıtı sayılan Sefiller adlı romanını yayımladı, bunu Deniz İşçileri , Gülen Adam gibi önemli romanları izledi. 1870'de Cumhuriyet yeniden kurulunca Paris'e dönen hugo, Ulusal Meclis'e seçildi. Paris Komünü'nün bastırılmasından sonra komüncülerin bağışlanması için çok uğraştıysa de sonuç alamadı. Giderek, siyasal ve toplumsal yaşamdan uzaklaştı. Fransız dilinin ve şiirinin büyük ustalarından olan yazar, yapıtlarında insanlığın aydınlık geleceğine duyduğu inancı dile getirmiş, özgürlük, yurt ve insanlık sevgisi gibi temaları işlemiştir. Notre-Dame Kilisesi ve Sefiller onun en ünlü romanlarıdır. Hugo, diğer romanlarında da toplumun en alt kesimlerinden gelen ezilmiş insanların savunuculuğunu yapmış ve çağının yazarları arasında halk tarafından en çok sevileni ve okunanı olmuştur.