Akşam olup eve gittiğinde yine o küçük dünyasına çekildi Selma. Hayaller kuruyor, alışık olmadığı bir duygunun içinde buluyordu kendini. Vedat gerçekten bu kadar çok mu sevmişti onu? Bugün olanları düşündü. Nasıl heyecanla atmıştı kalbi. Gözlerine bakmamak için ne çok zorlamıştı kendini. Biliyordu, gözlerinden kalbine akışına engel olamayacaktı Vedat'ın. O anı tekrar tekrar yaşadı, gülümsedi sonra. Artık ne olacaksa olsun, yarın bende derin bir mana yükleyip gözlerime, dilime boyumdan büyük laflar dolayıp öyle çıkacağım karşısına dedi gecenin karanlığına fısıldayarak.