Yazar olma hayalleri kuran genç bir İspanyol, 1979 yılının sonbaharında İspanyol ordusunda zorunlu askerlik hizmetine başlar. Gideceği yer Bask bölgesidir. Bu bölgedeki milliyetçilik hareketinin ve ETA’nın en etkin olduğu dönemdir. Yoksulluk ve diktatörlük yıllarının sonrasındaki arkaik ordu düzeninde, kimliklerini ve neredeyse insan olma koşullarını unutmaları istenir askerlerden. Kışlanın duvarlarında hâlâ General Franko’nun portreleri, propaganda afişleri ve vasiyeti asılıdır. Antonio Muñoz Molina’nın olanca çıplaklığıyla kaleme aldığı anıları, askerlik yıllarına ait bir biyografi olmasının getirdiği gerçeklik duygusuyla etkiliyor okuru. Ordu içindeki yozlaşmayı, bütün askerlerin alkolik ve neredeyse afyon bağımlısı haline gelmelerini, para konularında çevrilen dolapları ince bir ironiyle anlatırken, bu acımasız, sert ve hoşgörüsüz erkek dünyasına ilişkin gözlemleriyle okuru şaşırtıyor yazar. Savaşma Arzusu, yaşamdaki duruşu, politik inancı ve milliyetçiliğe bakışı ne olursa olsun, yakın Avrupa tarihiyle ilgilenen okurun unutamayacağı bir dönem tanıklığı.