Hayatın insanlığa sunduğu ilk mesaj şuydu; ya düşeceksin ya itecekler, tercih senin. Yıllarca bunu düşündüm. Kötü planlar yaptım. Köpeklerle beraber yaşadım. Zihnimi parçaladım. Harfleri kestim, kelimeler kustum. Hayatı yüksek dozda yaşadım. Hiçbir cevap yoktu. Bir süre sonra Tanrı kulağıma kanser olduğumu fısıldadı. Düşünce kanseri... Sonunda istediğimi almıştım. Artık düşünemiyordum. Zihnimi kontrol edemiyordum. Nerede nasıl davranacağımı ben dahil kimse kestiremiyordu. İnsanlar benden korkmaya başlamıştı. Bir gece yalnız başıma bileklerimi okşarken büyük bir savaş başlattım. Önce kendimi öldürdüm. Sırada dünya vardı.