Gören gözün inançsızlığıyla, kör, bikarar oldum Ben müthiş bir güzelliğin sırrına mazhar oldum Gözleri ak, teni ak, kısa saçlarına uyan sıfat yok Ben böyle bir güzelliğin yolunda emektar oldum Pür nefesi verişi bütün mahlukata neşe verirken Ben o soluktan neşe alanlara dev aleyhtar oldum Paylaşamadan biriyle sırrımı, ölüp gitmek istemem Fakat bilinirse, benden alırlar diye korkar oldum Kanımca, kanımdandır diyerekten vazgeçmek istedim Karınca kararınca, kışın kürek vurulan gülbahar oldum Roze, beyaz, kırmızı şaraplarının rengini barındırsa da En çok yeşilinde dikildim, kalbinin kalesine dizdar oldum İmtiyaz veriyordu sanki o güzelliğin dudaklarının kıvrılması Ben müthiş bir gülümsemenin de sırrına mazhar oldum “Yolun daha çok başındaki birinden beklenmedik dizeler... On dokuz yılın daha fazlası gibi geliyor dizelere dökülmüş duygular.” İrem Patat “Şiir, insanın kendisini dışa vurma sanatıdır. Okuduğum satırlarda şairin ağzında değerlerin anlam bulduğunu gördüm ki bu anlam bulan değerler insanı bir anda ellerinden tutulan bir hayatın parçası haline getiriyor.” Yağmur Toklu