Rüzgar güzel güzel esmeye devam ediyordu. Bu şekilde beş gün yol aldım, rüzgar batıya döndü. Bizi takip eden bir gemi varsa bile artık rüzgârın çevrilmesi üzerine bizi takip edenin vazgeçmiş olacağına inandım. Sahile yanaşmaya cesaret edebildim ve bir küçük nehir ağzına demir attım. Buranın nere ve nasıl bir iklim, hangi memleket, ne cins millet ve nehrin de hangisi olduğunu bilmiyordum. Hiç kimseyi de ne gördüm, ne de görme arzusunda idim. İstediğim tel şey içilecek su idi.