Rus edebiyat tarihinde, 20. yüzyılın sonlarına kadar yapılan değerlendirmelerde şairin öngörülerinin doğruluğuna duyulan inanç ve güven tamdır. Puşkin ise Rus edebiyatının en büyük şairlerindendir. Vasili İvanoviç Kuleşov’un verilerine göre, Puşkin’in Habeşli bir prens olan büyükbabası Hanibal (Puşkin’in tanımlamasıyla “Büyük Petro’nun Arabı”) Osmanlı sarayından I. Petro’ya hediye olarak verilmiştir. O dönem soylular arasında yaygın olan modanın etkisiyle I. Petro eğitimin mucizelerini belgelemek amacıyla bu zenci çocuğu Fransa’ya okuması için gönderir ve ona kendi adını verir. Kuleşov bu çalışmasında Puşkin’in biyografisini, sanatının gelişim sürecini ve eserlerini metne bağlı inceleme yöntemiyle analiz ediyor, çağdaş Puşkin araştırmacıları tarafından şairin eserleri üzerinde yapılan analizlerin sonuçlarını tartışıyor, ayrıca “Puşkin nesli”, Puşkin’in dramlarının kaderi ve özgünlüğü, Yevgeni Onegin, Yüzbaşının Kızı, Belkin’in Öyküleri adlı eserlerindeki kahraman tiplerinin ve konu izleklerinin yenilikçi karakteri üzerine yapılan tartışmalarda olduğu gibi Puşkin üzerine yapılacak araştırmalar için anahtar niteliği taşıyan bazı konularda, tartışma yaratabilecek düşünceler öne sürüyor.