Konuşamıyordu. Sesine ne denli tatlı, sakin bir ton vermeye çalışırsa çalışsın odayı doldurun hüznü, geçmişe ait etkisinin de beyninde uçuşan imgeleri, çağrışımları dağıtacağını biliyordu. -Sanki içimdeki kelebek uçup gitti. -Böyle düşünmemelisin. Aslında herkes içindeki kelebeği uçurmanın peşinde. Ya içinde hep bir kurt olarak kalsaydı. Kendine şaştı. Bu söz de nerden çıkmıştı. Düşündü. Kendisine ait değildi..