1878 Berlin Antlaşması gereği Osmanlı Devleti, dört asrı aşkın bir süre hâkimiyet tesis ettiği Balkan topraklarına kısmen de olsa veda etmek zorunda kalmıştı. Keza Karadağ'ın bağımsızlığı resmen tanınmış ve diplomatik ilişkiler kurulmuştur. 1879'dan 1912 Balkan Savaşları'na kadar Karadağ'da dördü maslahatgüzar on dördü orta elçi olmak üzere toplam 17 Osmanlı sefiri görev yapmıştır. 2. Abdülhamid'in Balkan politikasında Karadağ'ın önemli bir rol oynadığını, Karadağ'ın başkenti Çetine'ye yapılan sefir tayinlerinde uyguladığı kriterlerden de anlamamız mümkündür. 2. Meşrutiyet'in ilanına kadar Çetine Sefaret-i Seniyyesi'ne yapılan bu atamalarda onun bizzat kendi inisiyatifi ve onayı vardır. Örneğin Ahmed Cevad Paşa'yı sefir olarak tayin ettiğinde Paşa'nın Çetine'ye hareketinden hemen önce ona verdiği öğütler, diğer taraftan Nikolaki Efendi'nin, Gazban Efendi'nin tayinlerine karşı çıkması, Abdülhamid'in Karadağ için tercih ettiği sefir profilinde liyakat, sadakat ve Müslüman kimliğinin ağır bastığının en açık göstergeleridir.