Yurt dışı eğitim, günümüzde uluslararası öğrenci hareketliliğinin aldığı yeni biçimle, en fazla küresel ekonominin önemli bir bileşeni olarak değerlendiriliyor. 19. yüzyılda ise bu uygulama modernleşmenin, bilgi ve teknoloji üretiminin, yönetici elit kadro oluşumunun ve hatta uluslararası siyasetin en önemli unsurlarından biriydi. Osmanlı Devleti tarafından da kurumsal modernleşmenin hayata geçirildiği Tanzimat döneminden başlayarak Cumhuriyet’in ilanına kadar olan süreçte değişen ve gelişen modernleşme politikalarının, eğitim felsefesinin, uluslararası eğilimlerinin etkisiyle farklı anlamlar yüklenen önemli bir uygulama oldu. Elinizdeki çalışma, günümüzde halen devam eden ve en sıkıntılı tarihi süreçlerde bile terk edilmeyen yurt dışı eğitim uygulamasının Osmanlı modernleşmesinin evrelerinde yüklendiği söz konusu anlamları ortaya çıkarma amacıyla sosyolojik çözümlemeler yapmayı amaçlıyor. Öğrencilerin gönderilme saikleri, Osmanlı Devleti’nin öğrencilerden beklentileri, onlara yönelik toplumsal algı, siyasi kaygılar, Batı düşüncesiyle temas kanalları, Osmanlı okullarında eğitim alanlardan farkları, eğitim ve istihdam alanları, kendi toplumsal değerlerine yabancılaşmaları, Osmanlı modernleşmesine etkileri vb. konuların ele alındığı eser, tarihsel sosyolojik metodolojiyle modernleşme tarihimize ışık tutuyor.