Gürcü yazarların ve çevirmenlerin Orhan Kemal’in romanlarının çevirisine önemli katkılarda bulundukları da yadsınamaz bir gerçektir. Türk yazarın üç romanını çeviren ilk kişiler: “Vukuat Var” (Nana Gvarishvili, 1974), “Hanımın Çiftliği” (İbrahim Yavuz Goradze, 1978 ), “El Kızı” (İbrahim Yavuz Goradze- 1990 ve Niko Baramidze). Orhan Kemal’in romanlarının Gürcüce çevirilerini değerlendirirken karakteristik özellikleri, yaşamı ve çalışma süresi dikkate alınmıştır. Ayrıca yazarın biyografisi de ayrı bir bölüm olarak sunulmuştur. Özgün anlatım tarzı, diyalogları geniş kullanımı, diyalektik kelimelerin kullanımı, romanlarının yapısı, ruh hali, aksanı, Orhan Kemal’in romanlarının temel özelliklerini oluşturmaktadır. Gürcü çevirmenler, eserlerin orijinal özelliklerini okuyucuya sunmak ve çeviriye yansıtmak için ellerinden geleni yapmışlardır. Ayrıca; diyalektik kelimeleri kullanırken ve atıfta bulunurken özel komplikasyonlarla karşılaşmaları da dikkat çekicidir. Çeviri sürecini yürütürken, ulusal spesifik bir dilsel terimleri kullanımları tabiki de kısıtlıdır.