Ölüm ‘hayatın sona ermesi’nden öte birşeydir; demek ki, ölümü hayatın sona ermesi şeklinde açıklayan yaklaşım, kuru bir totolojiden ibarettir; demek ki, yaratılan ve bir ‘yaratma fiili’ olarak dikkat gerektiren yalnızca hayat değildir, ölüm de bir ‘yaratma fiili’ olarak aynı derecede dikkat istemektedir.