Hayatta başarılı olmanın, ilerlemenin temeli Allah’a tevekkülden geçer. Allah’a güvenmeyen kimse, neye ve kime bel bağlayacaktır? Muhtemelen kendi gücüne, bilgisine ve kendisi gibi fani olanlara veya sebeplere güvenecektir. Türkçede bir söz vardır: “Güvendiğim dağlara kar yağdı.” Nice dost bildiğimiz insanlar, çoğu zaman bizi yarı yolda bırakmışlardır. Doğru şekilde anlaşılan ve kavranan tevekkül, insanın kalbine kuvvet ve huzur verir. Çünkü Allah’a güvenen, bağlanan kimse, olaylar arzu ettiği tarzda sonuçlanmazsa, ümitsiz olup, karamsarlığa düşmez. Yine o, yapılması gerekenleri en iyi şekilde yapmaya devam eder. Neden üzgünsün, Allah var ya… O bize yeter! Allah bizi sevsin; O bize yeter! Tüm dünya karşımızda olsa bile, Allah yanımızda olsun. O bize yeter! Ne malımız, ne mülkümüz, hiçbir şeyimiz olmasa bile, yalnızca Allah’ın rızasını kazanarak yaşayalım. O bize yeter! İnsan hiçbir zaman yalnız değildir, Allah daima onun yanındadır, daima dostudur.