İnsan secde etmeye anne rahminde başlar, namaz insan olma ve insan kalmanın tecellisidir . Namaz yaratanın yarattığını, yarattığı gibi görme arzusuna liyakatin bir antrenmanıdır. Namaz kuru bir antrenman, zoraki bir görev, farkındalıksız bir alışkanlık değil, ancak haşyetle, huşu ile; bilinmez gizemine dahil olmanın, kozmik bilincinde var olmanın uygulamalı deneyimini, miraç eylemenin yüce bir algılamasıdır. Salih kişi oluşun talimi ve terbiyesidir. Istırap tatili, meserret mesaisidir. Namaz tüm çevre şartlarına “amaaan” diyebilme kabiliyetidir. Namaz; şüphe, korku, tükenmişlik gibi nevrotik algılamalardan halas oluşun ilacıdır. Namaz özgürleştirici, kahramanlaştırıcı bir can simidi olarak, çevre şartları ve yanlış paradigmalarla kirlenen zihin ve gönülleri günün belli saatlerinde arındırma ve resetleme eylemidir. Başka bir deyişle, umut ve mutluluk enjeksiyonudur. Mekan ve zamanda konuşlandırılmış, göklerde ya da yerlerde, Kabe'de ev-bark sahibi kılınmış bir Allah anlayışından çıkarıp, gönüllerde var edilmiş Allah inancına eriştirmek amaçlıdır. Haşa zalim, zorba, hak tanımaz, korkular ve dayatılara sahip Allah anlayışından kurtarıp, Rahman ve Rahim; seven ve sevgisiyle en özel kıvamda varedeni, bize dost kılan, gönlümüzün gönlüne miraçtır namaz.