Tanrı dünyayı yaratmayı tamamladığında zorunlu çalışma süresini tamamlamış, emekliliğe hak kazanmıştı. Aziz Pierre ile birlikte, gökdelenin gökyüzüne en yakın katında, bulutların ve kiracıları olan insanların üstünde oturacaktı. Tanrı dünyayı yaratmayı tamamladığında geri çekilip şöyle bir baktı ve kendi kendine: Güzel oldu...Hatta belki de onlar için biraz fazla güzel... diye mırıldandı. XV. Louis tarzında döşenmiş evi azametli ama son derece konforluydu. Bir müzik odası, bir sigara odası, Latince kitaplarla dolu bir kütüphane, bir ev sineması, bir kapalı yüzme havuzu, bir spor salonu ve ağaçlarla dolu büyük bir terası vardı. Ama Tanrı sıkılıyordu. Her akşam küçük halısını yere serip diz çökmesi ve kulağını yere dayaması ritüel halini almıştı. Her seferinde alt komşularının eğlence seslerini duyarak yüzünü ekşitiyordu. Ve insanları mutlu gördüğü her zaman tanrının midesi bulandı ve ne yaratabileceğini düşünmeye koyuldu... Ve Muzip tanrı iş başı yaptı...