Bir neden sanat karşısında sarsılır ve adeta büyüleniriz? Ya da bizi etkisine bunca hızın ortasında bile kendi çekim alanına nasıl alıverir; bize herşeye karşın iyi ki yaşıyorum! dedirtir mükemmmel bir yorum?... Peki müziğin sanat olanı hangisi? Ayrıca müzik sanatı denince akla bir başına klasik müzik mi gelmeli? Ve de her müzik neden sanat değil sanat değil de bir şey sanat değilse güzel olmuyor mu? Kim bilir belki de bütün sırrı, insanı insanı biz uzun vecd haline dönüştürme gücünde ya da bir süt misali bireyimayalayıp başka bir şeye dönüştürmesindendir sanatın? Bir müzik türü var ki bütün bu durumları akılla kurgulayarak yapıyor. İşte! bana bu çok anlamlı gelmekte! İnsan aklının gücünü görmekteyim bu boyutta ve o yüzden konu ediniyorum kendime... Bir de bazı müziklerin (yeniden) sanat olmaya ihtiyacı yok ki; neden dönüşsün? Çünkü kendisi doğası gereği birer sanattır onların! Ama İnsan aklıyla örülenler insanın yücelişinin kendini görünür kılan hallerini yaşatıyor bizlere; artık bitmek üzere olan bizlere...