Milâdî sekizinci yüzyılda başlayıp onikinci yüzyıla kadar devam eden yoğun tercüme faaliyetleri çerçevesinde İslâm dünyasına kazandırılan Grek müzik eserlerinin tesiriyle müzik bir ilim dalı olarak teorik ve pratik anlamda ciddi bir incelemeye tabii tutulmuştur. Bu incelemeler sonucunda ortaya konan İbn Sina’nın Cevâmiu’ İlmi’l-Mûsikâ adlı eseri müzik ilmine dair yazılmış en önemli özgün kaynaklardan biridir. Eserdeki nihai hedef, müzikal kompozisyonun tüm yönleriyle değerlendirilerek bilimsel temellere oturtulmasıdır. Yüzyıllar boyunca Türk-İslâm müzik kültür ve geleneğinin teşekkülünde esaslı bir işlevi olan bu eser, İbn Sina’nın diğer felsefî ve bilimsel eserlerinde olduğu gibi sadece İslâm dünyasını değil sonraki medeniyetleri de etkilemiştir. Eserin günümüz teorik müzik çalışmalarında göz ardı edilmesi büyük bir eksiklik olacaktır.