Hayat cesurları sever. Biraz daha cesaret etmeli yaşamın renklerini görmeye, biraz daha kıymet vermeli insan kendine. Aşağılandığı, hor görüldüğü, mutsuz olduğu bir ilişkiye bu derece tutunmak ve kabullenmek; kötüye layık olduğuna inanmaktan veya yalnız başa çıkamayacağını düşünmekten kaynaklanır ancak! Dışarıda milyarlarca insan, milyonlarca değişik yaşam alternatifleri var. Neden içinde mutsuz olduğun bir mağaraya kapatırsın ki gönlünü? Yaşam korkaklığı bu! Yeniye gücü olmayanın, eskiyi çekme cezası vardır. Ne demeli ki? Şunu demeli: O zaman şikayet etme!