ah ki rüya ilmini öğretmemişler sana sonra parklarda Çalıkuşu olup roman emzirmişsin süt dudakları kurumuş çocukların ezberini bozmuşsun bir de derinlik hesaplarından başını kaldıramayan bir toplumun şefkatine biteviye bir yalnızlık emanet etmişsin hem de; seni kıskandıktan sonra pamuklara sarıp saklamalı! seni kör kuyularda cep telefonsuz bırakmalı! ki aklın başına gelene kadar o argoda sürt!