19. yüzyıl popüler romancılarından olan Mehmed Vecihi’nin 1893'te kaleme aldığı, 1896’da İkdam gazetesinde tefrika edilen romanı Mihr-i Dil, anne ve babasının ölümü üzerine bir konağa besleme olarak dahil olan Mihr-i Dil ve zengin bir ailenin oğlu olan Adni arasındaki trajik aşktan hareketle toplumdaki önemli meselelerden olan esaret kurumu ve görücü usulü evliliği tenkit eden ve 19. yüzyıl Osmanlı konak hayatına ayna tutan bir eserdir.