Neslihan Önderoğlu’nun yazdıkları hayata dönük demek yetmiyor, hayatın hep ağrıyan yanlarını tutmaya çalışıyor o. Kimsenin duygularını harekete geçirmeye çalışmıyor. Bunları sıradan hayatın parçaları gibi anlatıyor. Mevsim Normalleri’nde buruk hayatlar ve araya sıkışmış kişiler anlatılıyor. Hikâyelerin asıl ağırlığıysa hayatın kıyısından bulunup konu edilmelerine karşın, duyguya değil de akla seslenmelerinde.