Adamın birisi geldi, bir sevgilinin kapısını çaldı. Sevgilisi içerden; Ey güvenilir kişi, kimsin? diye seslendi. Kapıyı çalan; Benim. deyince, sevgilisi; Git. dedi. Senin için içeri girme zamanı değildir. Böyle bir nimetler sofrasında ham kişinin yeri yoktur. Ham kişiyi, ayrılık ateşinden başka ne pişirebilir? İki yüzlülükten onu ne kurtarabilir? O zavallı adam kapıdan döndü, tam bir yıl yollara düştü, sevgilisinin ayrılığı ile yandı, yıkıldı. O yanık aşık ayrılık ateşi ile pişerek döndü geldi, dostun evi etrafında yine dolaşmaya başladı. Ağzından sevgiliyi incitecek bir söz çıkmasın diye, yüzlerce korku ile kapının halkasını vurdu.