Kış geldiğinde, soğuklar başladığında köpekler ezilir büzülürmüş. Kışın soğuğu onları perişan edermiş. Köpeğin biri de kuyruğunu bacaklarının arasına sıkıştırıp kendi kendine söz vermiş: "Kışa soğuğa dayanamıyorum. Eğer yaza çıkarsam kendime taştan bir ev kuracağım. Dişimle tırnağımla çalışıp mutlaka bunu gerçekleştireceğim." demiş. Fakat yaz gelip de havalar ısındı mı, bütün çektiklerini unutup, üstelik kendini kocaman görerek: Ben bu hâlimle hangi eve sığarım?" demiş. Günlerini gölgede tembel tembel yatarak geçirirmiş. Gönlünden her ne kadar bir ev kurmak düşüncesi geçse de buna aldırmazmış. Kış gelip soğuklar başladı mı, yeniden titremeye ve kendi kendine sözler verip yeminler etmeye başlarmış. Sevginin ve hoşgörünün en güzel anlatıldığı eser olan Mesnevi'nin, çocuklara özel hikâyelerini sizler için derledik ve sadeleştirdik.